siyah gözlüklü,siyah takım elbiseli,beyaz gömlekli ve kıravatsız adamlar..ellerinde çantaları var.muhtemelen silahları da var. şartname alıyorlar benden.ihale çok önemli,yüksek bir keşif bedeli var.Şartnameyi veriyorum fekat şimdi hatırlayamadığım bir sebepten büyük bir sorun çıkıyor.sorunu çözecek internet dosyasının şifresi de sadece bende.kardeşimle msn den konuşurken koordinatlarımı belirleyip peşime düşüyorlar.harala gürele...kendimi italya ya giden bir uçağa koşarken buluyorum.İtalya ne alaka bilmiyorum.Uçağa atlayıp giderken kardeşim endişelice el sallıyor ardımdan.yüzündeki endişe hala net olarak aklımda. Roma yahut Napoli havaalanında türdeş siyah takım elbiseli adamlar var gene.kovalamaca ve ardından şiddetli bir dövüş başlıyor.5 vurup 1 sayıyorum.Onlar kaç vurup kaç sayıyorlar bilmiyorum.kimin kazandığını bilmediğim bir kargaşadan sonra kendimi yokladığımda en sevdiğim gömleğimin üzerimde olmadığını farkediyorum.Üzüntümün artma nedeni bankamatik kartımın da o gömleğin cebinde oluşu...
Hangi uçakla döndüğüm kısımları muallak fakat birden bire evimizdeyim. Kardeşim çıktısını aldığım belgelerin üzerine reçel dökmüş.Deli gibi bağırıyorum.O da bana çemkiriyor tabii..Annem uyanmış sesimize."Ne bağırıyosunuz sabah sabah eşşek sıpaları" diyerekten haşlıyor bizi.Yıllar sonra ilk kez duyuyoruz sesını.Hayretle karışık bir sevinç eşliğinde sırıtıyoruz kardeşimle..
Uyanıyorum..Saat 06.50..
Gömleğim hala dolapta...sırıtkan sevincim daha da genişliyor yüzümde.
Ocağa çay koyup gömleğim ve pantalonumu ütülemeye koyuluyorum.
Amerikan sineması sözüm sana : Al klişelerini ve çık git bilinçaltımdan..
Bu arada ihaleye fesat karıştırıcı özellikleri 100 metreden anlaşılan mafyöz tipler için de FUCK YOU diyoruz hep beraber..
vişne reçeli forever!
-KobALt-
